Major Filologia skandynawska

Studia w zakresie filologii szwedzkiej, duńskiej i norweskiej na Uniwersytecie im. Adam Mickiewicza w Poznaniu mają prawie pięćdziesięcioletnią tradycję i niezmiennie cieszą się dużą renomą. Świadczy o niej również wysokie zainteresowanie kandydatów ofertą Katedry Skandynawistyki i czołowe miejsca w rankingach popularności wśród kierunków/specjalności oferowanych przez UAM. Studia skandynawistyczne prowadzone były dawniej w ramach kierunku filologia, jednak w roku akademickim 2020/21 uruchomiony został odrębny kierunek filologia skandynawska z trzema specjalnościami na pierwszym stopniu i trzema ścieżkami językowymi na drugim.

Kierunek filologia skandynawska ma charakter ogólnoakademicki i przyporządkowany jest do dyscyplin naukowych językoznawstwo i literaturoznawstwo, umiejscowionych w dziedzinie nauk humanistycznych. Program studiów zawiera ponadto wybrane treści z dziedziny nauk społecznych oraz z pogranicza nauk humanistycznych i społecznych, które w połączeniu z kompetencjami filologicznymi mogą być przydatne w życiu zawodowym absolwenta.

Studia pierwszego stopnia na kierunku filologia skandynawska prowadzone są w ramach trzech specjalności: filologii duńskiej, filologii norweskiej i filologii szwedzkiej. Nabór na poszczególne specjalności przeprowadzany jest rotacyjnie, w każdym roku akademickim na dwie z trzech składających się na kierunek. Rekrutacja na studia pierwszego stopnia odbywa się na zasadzie konkursu świadectw maturalnych – podstawowy warunek przyjęcia na studia to bardzo dobra znajomość dowolnego języka nowożytnego. Uwzględnienie w postępowaniu rekrutacyjnym wyników egzaminu maturalnych z języka polskiego i dodatkowego przedmiotu z dziedziny humanistycznej lub społecznej pozwala na wyłonienie kandydatów odznaczających się wrażliwością i ciekawością wobec zjawisk językowych, literackich i kulturowych oraz świadomych procesów zachodzących w społeczeństwie.

Kształcenie na studiach pierwszego stopnia w ramach kierunku filologia skandynawska gwarantuje wielostronny rozwój kompetencji językowych w zakresie wybranego języka skandynawskiego (do poziomu B2+/C1 wg ESOKJ), kontynuację lub podjęcie nauki drugiego języka nowożytnego, a także zdobycie szerokiej wiedzy filologicznej, w tym narzędzi potrzebnych do badania języka i jego wytworów. Student filologii skandynawskiej poznaje również historię i współczesność państw i społeczeństw skandynawskich, ze szczególnym uwzględnieniem kraju, którego mieszkańcy posługują się językiem specjalności.